Wiele osób uważa, że kreatywność to dar, z którym się rodzimy. Albo go mamy, albo nie. Częściowo to prawda, ponieważ są osoby, które mają predyspozycje do bycia kreatywnymi, nie mniej najważniejsze w rozwoju kreatywności jest środowisko, w którym dorastamy. Tu największy wpływ ma np. otwartość opiekunów na pomysły dziecka, przebywanie w otoczeniu osób kreatywnych, otwartych na nowe idee i stymulujących do zadawania wartościowych pytań.

Dzieci mają tą niezwykłą właściwość, że twórcze myślenie to ich chleb powszedni. Kreatywność wpływa intensywnie na kształtowanie procesu myślenia i potrzebę eksplorowania świata, uczenie się siebie, innych i świata. Ponadto, dzieci myślą magicznie, bo nie są jeszcze włożone w ryzy konwenansów społecznych, które sprawiają, że ich kreatywność jest często tępiona np. w szkole, na studiach w późniejszej pracy. Jak więc budować i rozwijać w dziecku kreatywność, aby wyrosło na wartościowego, twórczego i niezależnego człowieka, oto kilka przykładów.

1. Pokazuj dzieciom dobre przykłady – zabieraj je na wystawy, do galerii, na koncerty czy np. teatru, inspiruj je przykładami twórczych ludzi. Takie podejście na pewno zarazi Twoje dziecko ciekawością świata.
2. Pozwól na eksperymenty i błędy dziecka, pokazując mu jednocześnie, że nie są takie straszne i prowadzą zwykle do znalezienia lepszych rozwiązań.
3. Zorganizuj kącik artystyczny w domu lub ogrodzie. Każde dziecko, niezależnie od umiejętności uwielbia rysować, malować, kleić, lepić czy ozdabiać. Starajcie się jednak unikać zabaw z gotowymi instrukcjami i schematami np. kolorowanki, gotowe wyklejanki – pozwól dziecku na puszczenie wodzy fantazji, nie narzucaj, co ma ulepić, czy narysować. Spróbujcie podejść czasem innowatorsko do artystycznych aktywności np. zróbcie na świeżym powietrzu farbki z błota, malujcie rękami, pobawcie się w kuchni błotnej.
4. Czytanie górą. Czytanie to jedna z najwspanialej rozwijających czynności. Czytając dziecku zarażasz go miłością do książek, wspierasz rozwój wyobraźni i kreatywności. Staraj się jednak wybierać opowieści i książki bez gotowych obrazków, niech dziecko ma szansę na samodzielne zwizualizowanie sobie czytanych historii.
5. Wcielanie się w role. Pobawicie się w teatrzyk – dzieci uwielbiają wcielać się w rolę, gdyż mogą wtedy być kim chcą. Stare prześcieradło może przecież z łatwością zamienić się w lekarki kitel, patyk w rycerską szablę, ogranicza was tylko wyobraźnia. Możecie też pobawić się w teatrzyk przy pomocy pacynek, kukiełek, figurek zwierzątek itp. Zabawa w teatrzyk pozwoli maluchom wyobrazić sobie różne postaci i tworzyć własne scenariusze. Taka zabawa wspomaga kreatywność, rozwój psychiczny i emocjonalny dziecka oraz nauczy je samodzielności.
6. Kreatywne zabawki. Gry edukacyjne, klocki, puzzle to świetne zabawki, które ćwiczą cierpliwość, wytrwałość w działaniu, ale też kreatywność. Wybieraj mądre zabawki, które nie znudzą się dziecku po pięciu minutach. Świetnym rozwiązaniem są wszelkiego rodzaju tablice manipulacyjne czy też np. kuchnia błotna, z której dzieci będą korzystać przez długi czas.
7. Zadawaj nieszablonowe pytania. Nie oczekuj poprawnych odpowiedzi na zadane pytania i staraj nie zadawać pytań oczywistych np. ,,jaki kolor ma trawa”, ,,ile jest dwa plus dwa”, ale staraj się zadawać pytania motywujące do kreatywnych, długich dyskusji i refleksji np. ,,co lubią twoi przyjaciele i jacy oni są”, ,,jeśli zbudujesz jaskinię w środku lasu, to co by w niej było”?
8. Przestań ciągle poprawiać dziecko. Przecież zawsze można coś zrobić lepiej i szybciej, a rodzice często chcą, aby ich dziecko odnosiło szybkie sukcesy, dlatego w dobrej wierze poprawiają je nieustannie, doradzają, pokazują ,,lepsze” rozwiązania. Według badań takie podejście sprawia, że dzieci są mniej kreatywne, gdy rozwiązania są im narzucane. Zamiast poprawiać i narzucać, staraj się ,,naprowadzać” poprzez np. zadawanie pytań: ,,jak możemy to zrobić lepiej”, ,,jak możemy daną rzecz można zrobić inaczej”.
9. Pozwól dziecku się…nudzić. Znudzony umysł dziecka zawsze znajdzie jakiś nieszablonowy pomysł na zagospodarowanie sobie czasu. W wolnym od planów, zadań i obowiązków mózg może odetchnąć, działać ,,po swojemu”, a to podstawa kreatywnego myślenia i nie tylko, bo ogólnego dobrostanu psychicznego dziecka.